W sobotę poprzedzającą wigilię tradycyjnie spotkaliśmy się na polowaniu, głównie w celu złożenia sobie świątecznych życzeń.  Od kilku lat polowanie to prowadzi Łowczy i tak też się stało tym razem. W spokojnym tempie przeprowadzono dwa pędzenia z przerwą na ognisko, podczas której wspominaliśmy  dawne łowy w zimowej scenerii, której po raz kolejny zabrakło.  Grodkowska kiełbasa poprawiała nastroje po pierwszym głuchym miocie, w którym zwierz był widziany, ale jakoś koledzy do strzelania, z różnych przyczyn się nie kwapili.  W drugim pędzeniu psy odnalazły watahę dzików, do których skutecznie strzelali Łukasz Dzierżanowski i Romek Panusz, kładąc po jednym.  Na Prezesa spod Przestawionej cofnęły się dwa byki. Przepuścił przyszłościowego czternastaka,  a do drugiego – ósmaka oddał celny strzał, zapewniając sobie królestwo.  Po Świątecznych Życzeniach składanych sobie w domku myśliwskim, zasiedliśmy do Wigilijnej wieczerzy, wspominając zmarłego przed kilkoma dniami naszego kolegę Fredka Stępnia.

więcej zdjęć

W dniu 16 grudnia do Krainy Wiecznych Łowów odszedł nasz kolega Eugeniusz Stępień. Na cmentarzu w Prądach 19 grudnia żegnało go liczne grono myśliwych. Kolega Eugeniusz Stępień rozpoczął swoją łowiecką przygodę w K.Ł. nr 4 „Knieja” w Opolu w roku 1981, kontynuując rodzinne tradycje swego ojca Wawrzyńca.

Od początku jego łowiecka pasja szła w parze z zaangażowaniem w prace na rzecz Koła. „Fredek”, bo tak się do niego zwracaliśmy, włączał się czynnie w zagospodarowanie łowiska, szacowanie szkód w uprawach rolnych oraz organizację ważnych dla Koła wydarzeń takich, jak chociażby jubileusz naszego 50-lecia. Działał też w organach Koła będąc członkiem komisji rewizyjnej. Te niewątpliwe zasługi docenił Zarząd  i Walne Zgromadzenie Koła honorując go statuetką „Zasłużony dla Koła” oraz wnioskując do Okręgowej Rady Łowieckiej o odznaczenie „Zasłużony dla Łowiectwa Opolszczyzny”, przyznane mu w 1999 r.  Tyle o faktach, jakie w historii Koła zapisał nasz Kolega. Jest jeszcze coś więcej. Dziś mamy w Kole ciepłą, rodzinną niemalże atmosferę i Fredek należał do tych, którzy ją budowli i tworzyli.   Kiedy pogmatwało mu się życie i przestał polować, nie przestał z nami obcować.  Życzliwy, sympatyczny , obdarzony poczuciem humoru dalej nam pomagał najlepiej, jak potrafił i na ile pozwalało mu zdrowie. Każdy z nas przewracając dziś wstecz kartki swego łowieckiego kalendarza, wspominać będzie  wspólnie spędzone chwile na polowaniu, przy ognisku czy na myśliwskim balu. I takiego będziemy go pamiętać, takiego będziemy wspominać , takiego będziemy oglądać na  zdjęciach w Kronice Koła.    Dziękujemy Ci Kolego. Darz bór. Niech Ci wiecznie szumi Knieja.

Takie hasło kojarzyło się starszym kolegom zwykle ze śniegiem, mrozem i ciekawym polowaniem. Dziś zostało tylko to ostatnie, a śnieg i mróz przewijały się we wspomnieniach zebranych przy Dębówce 15 myśliwych. Polowanie 14 grudnia tradycyjnie dla obwodu 71 poprowadził Tomek Jankowski w asyście syna Kamila. Prowadzący na odprawie przekazał swój medal Króla z ostatniego polowania Gabrielowi Lipie, który doszedł postrzelonego dzika po polowaniu na Żelaznej.  Zgodnie z sugestią Kamila rozpoczęliśmy od nieopolowanej w tym sezonie „Uprawy Mokrzyckiego”.  Na dobry początek trzy dziki, w tym orężny odyniec (Rysia Kopaczki), który niestety poturbował dwa gończe Gabriela. Po kiełbasce dowiezionej przez Jasia Żołyńskiego kolejnym dziczym miotem okazał się teren przy Długiej Łące, gdzie padły jeszcze cztery kabany. Na pokot trafiło więc 7 dzików i 2 koźlęta upolowane przez Stasia i Tomka Goryli. Jako, że pozyskali oni również po dziku o królestwie zdecydowała mniejsza liczba strzałów oddana przez seniora. Liczna sfora myśliwskich psów prowadzona przez sprawdzonych naganiaczy, bardzo dobrze wykonała swoje zadanie.

więcej zdjęć